برچسب: متخصص تغذیه

  • همه تقصیرها را گردن متخصص تغذیه خود نندازید.

    همه تقصیرها را گردن متخصص تغذیه خود نندازید.

    همه تقصیرها را گردن متخصص تغذیه خود نندازید.

    همیشه به یاد داشته باشیم که متخصص تغذیه بر اساس داشته‌های دامدار جیره‌نویسی می‌کند و داشتن انتظار بیش از حد از متخصص تغذیه نسبت به داشته‌های دامداری امری غیر منطقی است.

    تغذیه بهترین جیره ممکن به دام‌های گله نیازمند کار گروهی صحیح بین دامدار و متخصص تغذیه است.

    این مقاله توسط یکی از دامداران ایالت جورجیا نوشته شده است و کل مقاله از زبان Mark Roders می‌باشد.

    Mark Roders

    من دوستان دامدار زیادی دارم که از من در مورد آنالیز جیره‌های دامداری سوال می‌پرسند. جوابی که معمولاً به آن‌ها می‌دهم این است: «من خبر ندارم، به همین خاطر است که به متخصص تغذیه پول می‌دهد تا اینکار را انجام دهد».

    باور من بر آن است که مهمتر از همه این است که من بر مدیریت فرآیند خوراک دادن تمرکز کنم. همیشه مطمئن باشیم که

    1. محصولات را در رطوبت مناسب برداشت کنیم
    2. سیلو به درستی بسته‌بندی شود
    3. علوفه را در پایان برای نگهداری بلند مدت و انبارکردن پایدار خوب مهر و موم کنیم
    4. علوفه را برای ارائه بهترین علوفه به دام‌هایم مدیریت کنیم.

    ما درصد ماده خشک علوفه را 2 بار در هفته بررسی می‌کنیم و برای داشتن TMR یکسان در 365 روز سال، جیره را بر اساس آن تصحیح می‌کنیم. ما دست اندرکاران خوراک‌سازی را به طور مدام نظارت می‌کنیم تا مطمئن شویم که آن‌ها همان مقدار دقیق در جیره از هر ماده خوراکی را اضافه می‌کنند، تا مطمئن شویم که در مدت زمان مناسب خوراک را مخلوط می‌کنند و اینکه آن‌ها مقدار صحیح از هر جیره را به گروه های مرتبط دام می‌دهند.

    در نتیجه

    من و متخصص تغذیه در مورد تولید شیر و ماده خشک مصرفی هر روز صحبت می‌کنیم یا به هم پیامک می‌دهیم. ما به صورت یک تیم کار می‌کنیم تا واریته علوفه سال بعد، مواد تلقیحی سیلو، و بهترین قیمت اقلام خوراکی که می‌توانیم استفاده کنیم را انتخاب کنیم. متخصص تغذیه به صورت ماهانه از گله ویزیت می‌کند تا تا مدیریت رخ سیلو و بارگیری، مخلوط کردن و خورانیدن TMR را ارزیابی کند. این کار به من ایده‌ای از طرف یک کارشناس بیطرف می‌دهد تا مطمئن شوم که پروتوکل‌ها را درست انجام می‌دهم.

    وقتی گاوها مطابق با انتظارات ما شیر تولید نمی‌کنند یا در طول شرایط بد اقتصادی، انداختن تقصیر گردن متخصص تغذیه کار راحتی خواهد بود. باید بخاطر داشته باشیم که جیره نویس هم فقط همان چیزی را دارد که ما به عنوان دامدار به او می‌دهیم تا با آن کار کند.

  • سوالاتی که باید از متخصص تغذیه خود بپرسید تا به آن‌ها پاسخ دهد.

    سوالاتی که باید از متخصص تغذیه خود بپرسید تا به آن‌ها پاسخ دهد.

    سوالاتی که باید از متخصص تغذیه خود بپرسید تا به آنها پاسخ بدهد.

    در این مقاله کوتاه ما به مواردی اشاره می‌کنیم که دامداران باید از متخصص تغذیه خود بخواهند تا انجام دهند. این اطلاعات از گله‌های امریکا به دست آمده‌اند و لذا همه نکات گفته شده در این مقاله شاید برای دامداری‌های ایران قابل کاربرد نباشد ولی سرنخ هایی ارائه می کند تا بدانیم کجا هستیم و چه هدفی را باید دنبال کنیم.

     اولین سالی که باید بپرسید این است که آیا متخصص تغذیه شما یک جفت چکمه برای خودش دارد یا خیر؟

    این سوال به این خاطر اهمیت دارد که قدم زدن در بین گاوها برای رسیدن به موفقیت بسیار حیاتی است. با قدم زدن در فارم، شما از وضعیت گاوها، وضعیت محیط، شرایطی که گاوها در آن قرار دارند، شرایط کارگران و موارد دیگر اطلاع پیدا می‌کنید. برخی بر این باورند که هنر جیره نویسی به توانایی متخصص تغذیه در ردیابی جیره‌ای که گاو آن را مصرف می‌کند مطابق با شرایطی که در آن قرار دارد، بستگی دارد.

    هنر تغذیه دام شامل مدیریت خوراک، کارگران و وضعیت آن‌ها، رفتار گاو، آسایش دام و تراکم هر بهاربند است. هر کدام از این موارد اهمیت بسیار زیادی در موفقیت جیره‌ای که جیره نویس ارائه می‌دهد خواهد داشت. در واقع ما باید اطمینان حاصل کنیم که جیره نویس وارد گله شده و از نزدیک گاوها را ببیند تا خود گاوها به او بگویند که چه چیز نیاز دارند و آیا جیره خوبی به آن‌ها داده شده است یا خیر.

    سوال دوم: آیا جیره نویس شاخص ها یا معیارهایی برای بهبود در نظر دارد که به شما ارائه دهد یا خیر.

    در واقع این شاخص‌ها به شما این امکان را می‌دهد که ادعاهای جیره‌نویس را ارزیابی کنید و خودتان را با گله‌های مشابه از نظر مدیریت و عملکرد مقایسه نمایید. نکات کلیدی در این شاخص‌ها عبارتند از تولید شیر، پروتئین و چربی شیر، شیر تصحیح شده بر اساس چربی و نیز شیر تصحیح شده بر اساس انرژی، نرخ آبستنی با اولین تلقیح، بازده خوراک (هزینه هر کیلوگرم ماده خشک) و سودآوری.

    سوال سوم: جیره نویس شما چه برنامه های آموزشی می تواند در اختیار دامداری قرار دهد؟

    این بسیار مهم است که آیا جیره‌نویس شما می‌تواند کارشناسان شما را آموزش دهد یا در کارگران شما انگیزه ایجاد کند یا خیر.

    سوال چهارم: با چه سرعتی آن‌ها خودشان را به روز نگه می‌دارند؟

    تا چه حد از تکنولوژی روز خبر دارند؟ تا چه حد از مدل‌های تغذیه اطلاع دارند؟ چگونه ابزارهایی که از آن در کار دامپروری استفاده می‌کنند را به روز می‌کنند؟

    سوال پنجم: فلسفه جیره‌نویس از نوشتن هر جیره چیست؟

    باور بر این است که سلامت شکمبه اولین فلسفه هر جیره است و جیره‌نویس باید به آن توجه ویژه داشته باشد. پس به عنوان اولین فلسفه ما باید جیره‌ای داشته باشیم که نتیجه‌ی آن یک گاو سالم باشد. جیره‌نویس نباید هیچ قانونی را نقض کند. به عبارت دیگر، تولید نباید در کوتاه مدت بالا برود و سپس سقوط کند. اگر ما سلامت شکمبه را به مخاطره بیندازیم، در واقع سودآوری در بلند مدت را به خطر انداخته‌ایم. جیره‌نویس هم باید روی اجزای جیره تمرکز کند و همچنین روی ترکیبات شیمیایی جیره تسلط داشته باشد. جیره نویس باید از نحوه‌ی آماده‌سازی جیره و تحویل آن به گاو اطلاعات کافی و تجربه لازم را داشته باشد.

    دکتر احسان محجوبی، 3 اردیبهشت 93