برچسب: بستر گاو شیری

  • انتخاب بستر می تواند تعداد پاتوژن ها را تغییر دهد

    انتخاب بستر می تواند تعداد پاتوژن ها را تغییر دهد

    انتخاب بستر می تواند تعداد پاتوژن ها را تغییر دهد

    بستری مناسب برای رشد باکتری ها، منبع مهمی از پاتوژن های ورم پستان در یک سیستم بسته ایجاد می نماید.

    همواره بحث ورم پستان و نوع بستر در بین دامداران مطرح بوده است و بحث هایی در این زمینه در فضای مجازی مربوط به گروه دامداربرتر صورت گرفته است. استفاده از هرنوع بستری باید منوط به کاهش تماس غدد پستانی با پاتوژن های محیطی و حداقل کردن رشد باکتری در محیط اطراف دام باشد. محققان دانشگاه ایالتی اوهایو بر این باورند که جمعیت باکتری ها در بستر با تعداد باکتری های موجود در انتهای مجرای خروجی شیر از پستان و نیز نرخ بروز ورم پستان مرتبط است. بنابراین کاهش تعداد باکتری ها در بستر به طور کلی موجب کاهش ورم پستان محیطی می شود.

    به طور ایده آل، بستر خوب باید یک بستر کم رطوبت و حاوی مواد غیر آلی باشد تا باکتری ها از آن نتوانند استفاده کنند و رشد یابند. شن شسته شده یا بسترهای شنی بهترین توصیه برای کنترل ورم پستان در نظر گرفته می شوند، چرا که مواد مغذی کم موجود در آن، رشد پاتوژن ها را محدود می کند.

    شن بازیافت شده از مدفوع می تواند دوباره به عنوان بستر استفاده گردد به شرط آنکه درصد رطوبت و حجم مواد آلی موجود در آن در حد شن شسته شده باشد. اما، بازیافت و استفاده مجدد از شن اغلب منجر به مواد آلی بیشتر در بستر و تعداد باکتری بیشتر در تماس با پستان خواهد شد.

    انتخاب بستر اغلب با فراهمی فرآورده های فرعی محصولات زراعی ارزان قیمتی که بومی یک منطقه هستند، تعیین می شود. بسیاری از مواد آلی، مثل خاک اره یا کاه، قبل از استفاده در استال ها حاوی تعداد بسیار کمی پاتوژن های ورم پستان هستند. اما، این نوع بسترها تنها پس از 24 ساعت ماندن در استال، مواد مغذی کافی را برای رشد جمعیت های باکتریایی بالغ بر 10 میلیارد واحد تشکیل کلونی (CFU) در یک گرم از بستر را فراهم می کنند!!!! این رشد سریع باکتری از ایجاد ظاهر خاکی بستر جلوگیری می کند.

    استفاده از بسترهای آلی در استال ها، مقدار و نوع پاتوژن ها را در محیط تحت تاثیر قرار خواهد داد. خاک اره معمولا حاوی جمعیت های قابل رشد کلی فرم هستند. مواد جامد مدفوع کیفیتی مشابه با خاک اره دارد.

    بسترهای کاهی معمولا حاوی کلی فرم کمتری هستند، ولی تعداد استرپتوکوکوس ها در آن بیشتر از بسترهای خاک اره است. در برخی نقاط امریکا از روزنامه پاره استفاده می شود که از لحاظ باکتریایی مشابه با کاه خرد شده می باشد.

    استفاده از باکتریهای غیر هوازی و رقابت اضافی برای مواد مغذی گیاهی، استفاده از مواد جامد کود را متداول کرده است. در این سیستم مدفوع در محیطی بی هوازی تخمیر می شود و در نتیجه جمعیت باکتری های هوازی آن کاهش می یابد. جمعیت باکتری در آن پایین می آید ولی به دنبال استفاده از آن به عنوان بستر به سرعت افزایش می یابد.

    اندازه ذرات بستر نیز اهمیت زیادی دارد و آلودگی باکتریایی محیط را تحت تاثیر قرار می دهد. در مقایسه با بسترهایی با بافت درشت تر، مواد به شدت ریز شده از رشد تعداد باکتری های بیشتر حمایت می کند. مواد ریزتر در مقایسه با مواد درشت تر راحت تر به پوست مجرای خروجی شیر از پستان (سر پستانک) می چسبند و نیز سرپستانک را بیشتر در معرض پاتوژن های ورم پستان قرار می دهند.

  • استانداردهای ترکیب گله

    استانداردهای ترکیب گله

    استانداردهای ترکیب گله

    این سوال بسیار مطرح می‌شود که در یک گله در حالت عادی چه توزیعی باید بین گروه‌های مختلف شیری، خشک، گوساله و تلیسه بر قرار باشد. به همین منظور برای پاسخ به این سوال اطلاعاتی از منابع مختلف جمع‌آوری شده و تقدیم می‌گردد.

    تعریف واژه‌ها:

    نرخ حذف:

    درصد گاوهای حذف شده به ازای هر سال را می‌گویند. معمولاً بین 25 تا 30 درصد است. یعنی از یک گله 100 راسی فقط 70 تا 75 راس سال بعد در گله حضور خواهند داشت. وقتی نرخ حذف 25 درصد باشد یعنی میانگین شکم شیردهی در گله حدود 4 خواهد بود.

    نرخ جایگزینی:

    درصد گاوهای وارد شده به گله به ازای هر سال که به صورت درصدی از تعداد گاوهای گله در ابتدای سال بیان می‌گردد.

    نرخ افزایش:

    نرخ جایگزینی منهای نرخ حذف برابر است با نرخ افزایش. برای مثال اگر 100 راس گاو در ابتدای سال وجود داشته باشد، 25 گاو حذف شود و 33 تلیسه وارد گله شود آنگاه:

     نرخ حذف

    =

    25%

    نرخ جایگزینی

    =

    33%

    نرخ افزایش

    =

    33-25 = 8%

     

    ترکیب مناسب گله

    ساختار سنی مورد انتظار در گله‌های در حال رشد و ثابت در جدول 1 نشان داده شده است. تعداد تلیسه‌ها به سن در اولین زایش و سنی که در آن تلیسه‌های اضافی فروخته می‌شوند بستگی دارد. جدول 2 ساختار یک گله کامل را به تفکیک تمام گروه‌ها مشخص می‌نماید.

    جدول 1- ساختار متداول گله‌های شیری در حال رشد و بدون رشد

    شکم زایش

    درصد گاوها در گله در هر شیردهی

    گله در حال رشد

    گله پایدار

    1

    2

    3

    4

    5

    6

    7

    8

    9

    10

    25

    20

    15

    12

    9

    6

    5

    4

    3

    1

    33

    22

    16

    11

    8

    5

    4

    0

    1

    0

    میانگین شیردهی

    2,8

    3,4

    جدول 2- درصد کل دام‌های موجود در یک گله طبیعی به تفکیک گروه‌ها

    نوع دام

    ترکيب استاندارد در گله

    گاو دوشا شکم اول

    12

    گاو دوشای شکم دوم

    8

    گاو دوشای شکم سوم و بالاتر

    19

    گاو خشک

    7

    تليسه بالاى يکسال پای کل

    4

    تليسه بالاى يکسال آبستن

    12

    گوساله ماده زير يکسال

    18

    گوساله نر زير يکسال

    18

    گاو نر بالغ

    2

    جمع

    100

    به طور کلی در آمریکا در هر دامداری با وضعیت خوب پرورش گوساله، یک تلیسه جایگزین به ازای هر گاو وجود دارد. در شرایط بسیار عالی 1.1 تا 1.2 تلیسه جایگزین به ازای هر گاو وجود دارد که نیمی از آن‌ها زیر یک سال و نیم دیگر بالای یکسال سن دارند. یعنی در یک دامداری با 1200 راس دام دوشا و خشک انتظار داریم 600 تلیسه زیر یکسال و 600 تلیسه بالای یک سال وجود داشته باشد. همچنین به طور نرمال انتظار داریم که 16 تا 18 درصد گله مولد گاو خشک باشد.

    درصد مرده‌زایی: هدف کمتر از 5%، نرخ فعلی بین 10 تا 12% می‌باشد.

    درصد سقط: هدف کمتر از 3%. بین 3 تا 5%می‌تواند قابل قبول باشد.

    درصد حذف باید بین 20 تا 30% باشد ولی نرخ فعلی حذف ایالات متحده 35% است. برخی منابع آن را بین 28 تا 33% برآورد کرده‌اند. البته این به این معنی است که برای نگه داشتن یک گله 100 راسی، 20 تا 30 تلیسه جایگزین باید هر ساله زایمان کنند و به گله وارد شوند.

    درصد افزایش گله در سال حدود 1 تا 3% است.

    در گله مولد 84 تا 86 % گاوهای شیری و 14 تا 16 % گاو خشک می‌باشد.

    30% گله شیری را گاوهای شکم یک تشکیل می‌دهند.

    در حالت طبیعی 48% گوساله‌های ماده و 52% گوساله‌های نر در گله وجود دارند.

    نرخ حذف تلیسه‌ها از شیرگیری تا زایش حدود 2% می‌باشد و نرخ مرگ و میر گوساله‌ها پیش از شیرگیری 8.7% می‌باشد.

    همینطور نرخ مرگ گاوها 7 تا 8% می‌باشد (از آنجایی که در آمریکا گاوهایی که زمین‌گیر هستند نباید وارد زنجیره غذایی شوند این عدد 1 تا 2% افزایش می‌یابد).

    جدول 3 تعداد تلیسه‌های جایگزین موجود در گله‌هایی با تعداد راس متفاوت را نشان می‌دهد که از گله 100 راسی به عنوان پایه‌ای برای محاسبه درصدی گله‌های دیگر می‌توان بهره برد.

    جدول 3 – راهنمایی تعداد تلیسه‌های جایگزین در گله

    اندازه گله

    (مجموع گاوهای بالغ ٬خشک و دوشا)

    ۷۵ راسی

    ۱۰۰ راسی

    ۲۵۰ راسی

    ۴۰۰ راسی

    ۸۰۰ راسی

    گوساله‌های ۰ تا ۲ ماهه

    ۶

    ۸

    ۲۰

    ۳۲

    ۶۴

    تلیسه‌ها

    ۳ تا ۵ ماهه

    ۹

    ۱۲

    ۳۱

    ۴۸

    ۹۶

    ۶تا ۸ ماهه

    ۱۰

    ۱۲

    ۳۱

    ۴۸

    ۹۶

    ۹ تا ۱۲  ماهه

    ۱۳

    ۱۸

    ۴۳

    ۷۲

    ۱۴۴

    ۱۳ تا ۱۵ ماهه

    ۹

    ۱۲

    ۳۰

    ۴۸

    ۹۶

    ۱۶ تا ۲۴ ماهه

    ۲۸

    ۳۸

    ۹۵

    ۱۵۲

    ۳۰۴

    مجموع جایگزین شونده‌ها

    ۷۵

    ۱۰۰

    ۲۵۰

    ۴۰۰

    ۸۰۰