هایپوکلسمی در گاوهای شیری
هایپوکلسمی در گاوهای شیری از مشکلات متابولیکی رایج در دامداری میباشد. همانطور که میدانیم غلظت کلسیم خون گاوها پس از زایمان غالباً پایین است. هرچند نحوه مدیریت و رفتار با این حیوانات در طول زمان تغییر کرده است.
Luciano Caixeta، دانشیار دامپزشکی گروه گاوشیری در دانشگاه مینهسوتا، از تحقیقات اخیر در مورد هیپوکلسمی صحبت کرد. هایپوکلسمی به عنوان غلظت کم کلسیم خون همراه با علائم بالینی یا بدون علائم بالینی تعریف میشود. وی بیان کرد که هایپوکلسمی بالینی حدود 1% گاوها را تحت تاثیر قرار میدهد، در حالیکه اثرات هایپوکلسمی تحت بالینی در مزارع گاو شیری عمدتاً بین 25% تا 73% مشاهده میشود.
مواد و روش
ایشان پس از بررسی تأثیرات مختلف هایپوکلسمی روی گاوها دادههای مربوط به مطالعه 300 گاو شیری شکم دوم به بالا را گزارش کردند.
آنها گاوها را در زمان زایمان به چهار گروه از نظر غلظت کلسیم خون تقسیم کردند:
- نورموکلسمی – 41٪. این دسته از گاوها به ندرت زمینگیر میشوند.
- هیپوکلسمی گذرا – 13٪. این دسته از گاوها زمینگیر میشوند اما به سرعت به حالت عادی برمیگردند.
- هیپوکلسمی مداوم – 19٪. این دسته از گاوها زمینگیر میشوند ولی به طور کامل به حالت عادی برنخواهند گشت.
- هیپوکلسمی گذرا – 27٪. زمینگیر شدن در این دسته از گاوها دیرتر اتفاق خواهد افتاد اما به طور کامل به حالت عادی برنمیگردند.
گاوهای مبتلا به هیپوکلسمی پایدار و گذرا هستند که در دامداری مشکل ایجاد میکنند. دادهها نشان داد که گاوهایی که صرفاً در روز زایمان کلسیم خون پایینی داشتند نسبت به گاوهایی که تا چند روز پس از زایمان کلسیم خون پایینی داشتند، به بیماریهای کمتری مبتلا شدند، کمتر از گله حذف شدند و شیر بیشتری تولید کردند.
هنگامیکه دامداری هایپوکلسمی بالینی دارد، اولین چیزی که باید ارزیابی شود توان ایستادن گاو است. اگر گاو قادر به ایستادن نیست، باید به تدریج بطری داخل وریدی گلوکونات کلسیم 23% یا CMPK دریافت کند.
در ادامه Caixeta توضیح داد که غلظت کلسیم خون گاو زمینگیر به میزان قابل توجهی پایین است و به افزایش ناگهانی غلظت کلسیم خون نیاز دارد و بطری داخل وریدی در این زمان انتخاب خوبی است. گاوهایی که توان ایستادن دارند سطح کلسیم خون پایینی ندارند و یک بطری داخل وریدی سطح کلسیم را خیلی بالا میبرد و باعث میشود تا چرخههای تنظیم کلسیم فعال شود و سطح کلسیم کاهش یابد. تزریق همزمان بطری دوم با بطری اول واکنش مشابهی ایجاد میکند و کلسیم بیش از حد نیاز فراهم شده و به دنبال آن سطح کلسیم کاهش مییابد. استفاده از ویال دوم به صورت داخل وریدی 12 ساعت بعد یا تزریق زیر جلدی بطری دوم نیز بی اثر است. تنها در صورتی که یک گاو دوباره زمین بخورد باید یک بطری دیگر کلسیم داخل وریدی دریافت کند.
نتیجهگیری
گاوهای شکم اول به بولوس کلسیم نیاز ندارند، اما گاوهای چندشکم پرتولید، گاوهای لنگ یا هر گاوی که در حین زایمان کاهش مصرف ماده خشک داشته است، مصرف بولوس کلسیمی سودمند خواهد بود. در نتیجه خوراندن کلسیم به گاوهایی که پیرامون زایش لنگش داشتند نسبت به گاوهای سالم، مفیدتر خواهد بود و همچنین برای گاوهایی که در دوره شیردهی قبلی تولید بالاتری داشتند، خوراندن کلسیم سودمندتر خواهد بود. مدیریت سطح کلسیم حول زایش و درمان انتخابی گاوها برای هایپوکلسمی باعث صرفه جویی در هزینه تولید کننده میشود. همچنین به گاوها کمک میکند تا با موفقیت بیشتری به دوره شیردهی بعدی منتقل شوند.
Hoard’s Dairyman Intel 2023
ترجمه : سحر کریمی | دکتری تخصصی تغذیه دام
