برچسب: کنسانتره اسب کورسی

  • مزایای تفاله چغندر در تغذیه اسب

    مزایای تفاله چغندر در تغذیه اسب

    مزایای تفاله چغندر در تغذیه اسب

    تخمیر فیبر در بخش انتهایی دستگاه گوارش اسب (Hindgut) انرژی خوبی برای رشد، فعالیت و ورزش اسب فراهم می کند. معمولاً بخش فیبری غذای اسب از مرتع یا علوفه خشک تامین می گردد. با این حال جایگزین هایی برای علوفه وجود دارد که به تامین انرژی کمک می کنند. همچنین برای دستگاه گوارش مفید بوده و برای اسب هایی که در جویدن علوفه های مرسوم از قبیل یونجه مشکل دارند فیبر را فراهم می آورند. یکی از این جایگزین های علوفه تفاله چغندر است. در این مقاله در مورد مزایای تفاله چغندر در تغذیه اسب ها صحبت می کنیم.

    به گفته دکتر کاتلین کراندل متخصص تغذیه بخش تحقیقات اسب دانشگاه کنتاکی ” تفاله چغندر منبع فیبری قابل هضم با انرژی بالاست که به تقویت جمعیت میکروبی مطلوب بخش انتهایی دستگاه گوارش اسب کمک می کند.”

    تفاله چغندر محصول فرعی صنعت چغندرقند می باشد. چغندرقند به منظور تولید قند و شکر کشت می گردد. تفاله چغندر بخش گیاهی است که پس از جداسازی شکر باقی می ماند. به علت فراوری های انجام شده، تفاله چغندر دارای کمترین میزان شکر می باشد.

    تفاله خشک معمولاً همراه با ملاس یا بدون ملاس عرضه می گردد. میزان قند تفاله بدون ملاس کمتر از 10 درصد است. این میزان برای اسب هایی که باید از جیره های با قند پایین تغذیه کنند مناسب است. تفاله های همراه با ملاس هم بطور میانگین کمتر از 15 درصد قند دارند.

    شکل 1: تفاله چغندر پلت شده

    شکل2: تفاله چغندر پرک شده

    تفاله چغندر همانند یک پری بیوتیک عمل می کند. به این معنی که این محصول برای میلیون ها باکتری مفیدی که در بخش انتهایی دستگاه گوارش (Hindgut) وجود دارند مناسب است. جمعیت میکروبی بالا با فعالیت صحیح در این بخش به سلامت بدنی اسب کمک بسیاری می کند. علیرغم این خاصیت پری بیوتیکی، تفاله چغندر نبایستی به عنوان تنها منبع فیبری در جیره مورد استفاده قرار بگیرد. تفاله چغندر دارای پروتئین پایین (10-8 درصد پروتئین خام)، غنی از کلسیم، عاری از ویتامین و از نظر مواد معدنی فقیر است. علیرغم اینکه تحقیقات بخش تغذیه اسب NRC نشان داده است که جیره های محتوی 55-45 درصد تفاله چغندر اثر منفی بر اسب ها ندارد، با این حال تفاله چغندر به تنهایی مواد مغذی مورد نیاز اسب ها را تامین نمی کند.

    تفاله چغندر می تواند برای چاق کردن اسب های لاغر مورد استفاده قرار گیرد. این محصول به ازای هر نیم کیلو 1000 کیلوکالری انرژی تولید می کند. محصولات فرعی تخمیر میکروبی تفاله چغندر در بخش انتهایی دستگاه گوارش اسب شامل اسیدهای چرب فرار (VFA) است که جذب شده و به صورت انرژی در می آیند. این انرژی منجر به بالا رفتن ناگهانی گلوکز و انسولین نشده و به آرامی آزاد می گردد و پایداری بیشتری دارد. تفاله چغندر به علت انرژی بالا و مزایایی که برای جمعیت میکروبی انتهای دستگاه گوارش دارد  یکی از اجزای مورد استفاده در تولید غذای اسب بصورت تجاری (کنسانتره) می باشد.

    تفاله چغندر همچنین به صورت پرک بر روی خوراک هم مورد استفاده قرار می گیرد. برای این منظور خیساندن تفاله توصیه می شود. با توجه به جذب بالای رطوبت توسط تفاله خیساندن آن باعث می شود که آب به دستگاه گوارش اسب وارد شود. تفاله چغندر بصورت پرک در صورتی که به اندازه مصرف شود در مری و معده متورم نمی شود و مشکلی ایجاد نمی کند. ولی در صورتی که از تفاله پلت شده استفاده می شود خیساندن آن ضروری است. با توجه به استحکام و سختی پلت تفاله و همچنین تغییر حجمی که در اثر خیس شدن پیدا می کند بایستی پلت تفاله را قبل از مصرف حتما خیس کرد.

    خلاصه

    بطور خلاصه تفاله چغندر انتخاب مناسبی برای افزودن انرژی و بهبود وضعیت دستگاه گوارش در اسب ها می باشد.

  • علوفه مورد نیاز در تغذیه اسب

    علوفه مورد نیاز در تغذیه اسب

    علوفه مورد نیاز در تغذیه اسب

    در کنار آب، علوفه مهمترین بخش تغذیه‌ای در جیره اسب‌ها می‌باشد. ولی علوفه مورد نیاز در تغذیه اسب چه میزان است؟

    میزان علوفه مورد نیاز برای هر اسب به میزان فعالیت، نژاد، سلامتی و کنسانتره مصرفی بستگی دارد. میزان فعالیت اسب را می‌توان به 4 دسته تقسیم کرد. این 4 دسته عبارتند از: نگهداری (بدون فعالیت)، فعالیت سبک، فعالیت متوسط و فعالیت سنگین.

    اطلاعاتی که در ادامه متن خواهد آمد در مورد این‌ است که مقدار روزانه علوفه مورد نیاز بر اساس فعالیت روزانه در اسب چقدر است. البته با این فرض که اسب مقدار کافی از کنسانتره با کیفیت (در صورتی که نیاز داشته باشد) مصرف کند.

    نگهداری

    علوفه روزانه مورد نیاز برای اسب‌هایی که در حالت بی‌فعالیتی هستند (نگهداری یا بدون فعالیت ورزشی) برابر 1/5- 1 درصد وزن بدن می‌باشد. یعنی یک اسب 450 کیلوگرمی 7- 4/5 کیلوگرم علوفه نیاز دارد.

    فعالیت سبک

    فعالیت سبک به معنی کار ورزشی 4-3 بار در هفته می‌باشد. این فعالیت می‌تواند کار زمینی، درساژ خیلی سبک یا گشت باشد. این اسب‌ها حداقل 1/5 درصد وزن بدن در روز نیاز به علوفه دارند. یعنی یک اسب 450 کیلوگرمی بالای 7/5 کیلوگرم در روز علوفه احتیاج دارد.

    فعالیت متوسط

    اسب‌هایی که 6-5 روز در هفته فعالیت آماده‌سازی انجام می‌دهند در این دسته قرار می‌گیرند. اسب‌های پرشی، درساژ سنگین و پونی‌هایی که در چوگان فعالیت دارند جزو این دسته‌اند. اسب‌هایی با این حجم از فعالیت نیاز به علوفه‌ای به میزان 2 درصد وزن بدن دارند. همچنین توصیه می‌شود این اسب‌ها از کنسانتره اسفاده کنند تا نیازهای انرژی خود را برای داشتن امتیاز بدنی مطلوب مرتفع کنند. به عنوان مثال برای یک اسب 450 کیلوگرمی، 9 کیلوگرم علوفه توصیه می‌شود.

    فعالیت سنگین و مادیان‌های شیرده

    اسب‌های کورسی، اسب‌های پرش با فعالیت سنگین و اسب‌های شرکت کننده در مسابقات سه روزه که تمرینات سنگینی را پشت سر می‌گذارند از این دسته‌اند. همچنین مادیان‌های شیرده نیز در این دسته قرار می‌گیرند. نیازهای تغذیه‌ای تولید شیر در این دوره بصورت تصاعدی نسبت به نیازهای نگهداری افزایش می‌یابد. این اسب‌ها 2/5 درصد وزن بدن خود به علوفه نیاز دارند. برای این اسب‌ها هم کنسانتره‌ا‌ی که نیازهای انرژی را بخوبی تأمین نماید توصیه می‌شود. برای اسب 450 کیلوگرمی، 11 کیلوگرم علوفه توصیه می‌شود.

    علوفه را می‌توان از طریق مرتع، علوفه خشک، افزودن تفاله چغندر و خوراک‌های کامل تأمین نمود. اگر از مرتع برای تأمین علوفه استفاده می‌شود با توجه به آبدار بودن علوفه باید توجه نمود که آیا علوفه به میزان کافی توسط اسب مصرف می‌شود یا خیر. بنابراین اسب‌هایی که از مرتع علوفه خود را بدست می‌آورند بایستی توسط علوفه اضافی هم تغذیه شوند.

  • تغذیه پیش از انجام تمرینات ورزشی در اسب

    تغذیه پیش از انجام تمرینات ورزشی در اسب

    تغذیه پیش از انجام تمرینات ورزشی در اسب

    سوالی که همواره مطرح است اینست که آیا پیش از انجام تمرین به اسب خوراک داده شود یا خیر؟ همه ما از پدر و مادرانمان شنیده ایم که نباید تا نیم ساعت بعد از غذا خوردن ورزش کنیم. بنابراین باور عمومی بر اینست که خوردن پیش از ورزش اشتباه است. اما در مورد اسب ها وضعیت چگونه است؟ پاسخ هم بله است هم خیر. در این مقاله به تغذیه پیش از انجام تمرینات ورزشی در اسب ها می پردازیم.

    معده پیش از تمرین خالی باشد یا پر؟

    اسب تک معده ای است و پیوسته در حال چرا کردن است. بنابراین منطقی است که معده آن هیچ وقت خالی نباشد. پر بودن همیشگی معده از این جهت حائز اهمیت است که مانع پخش شدن و راه یافتن اسید معده از بخش های پایینی معده به اطراف و بخش های بالایی دستگاه گوارش می گردد. ترشح شدن اسید معده که در زمان تمرینات اسب ها با معده خالی اتفاق می افتد در ابتلا به زخم معده موثر است.

    بنابراین اگر اسب در اصطبلی قرار دارد که دسترسی دائم به علوفه ندارد و یا بیش از 2 ساعت از آخرین خوراک مصرفی توسط اسب می گذرد، بایستی قبل از تمرین به اسب خوراک بدهید. مصرف مقدار اندکی از خوراک به دو طریق از ابتلا به زخم معده جلوگیری می کند. جویدن باعث تحریک ترشح بزاق می شود. بزاق همانند بافر در معده عمل می کند و باعث خنثی شدن اسید معده می شود. به علاوه با پر شدن معده از پخش شدن اسید معده که منجر به زخم معده می شود جلوگیری می گردد.

    شکل1: وضعیت معده پر و خالی و ایجاد زخم معده

    مصرف چه خوراک هایی پیش از تمرین اسب مناسب است؟

    خوراکی که پیش از انجام تمرین به اسب خود می دهید بسیار مهم است. خوراک پیش از تمرین بایستی علوفه باشد و علوفه ساقه بلند نیز ارجحیت دارد. علوفه با ساقه بلند نیاز به جویدن زیاد دارد که منجر به تولید مقادیر زیادی بزاق می گردد و محافظت خوبی برای معده ایجاد می کند. برای این کار هر نوع علوفه ای که در جیره روزانه اسب شما قرار دارد کفایت می کند.  یونجه در ایران به صورت عمومی در باشگاه های سواری به عنوان علوفه مصرف می شود که گزینه مناسبی به عنوان خوراک مصرفی پیش از تمرین می باشد.

    چه مقدار علوفه پیش از تمرین بایستی مصرف شود؟

    توجه داشته باشید که شما نمی خواهید مقادیر زیادی از خوراک را پیش از تمرین به اسب بدهید و هدف فقط خالی نبودن معده اسب می باشد. با توجه به آخرین باری که اسب شما خوراک مصرف کرده 300-200 گرم علوفه به ازای هر 100 کیلوگرم وزن بدن کفایت می کند. یعنی برای یک اسب 500 کیلویی 1/5-1 کیلو علوفه قرار دهید. در صورتیکه از آخرین مصرف خوراک اسب شما 5 ساعت گذشته باشد می توانید مقادیر بیشتری از علوفه بدهید.

    چه خوراک هایی نباید پیش از تمرین مصرف شود؟

    هرگز در فاصله 5-4 ساعت پیش از تمرین یا سواری خوراک های غلاته یا خوراک هایی با نشاسته و قند بالا مصرف نکنید. نشاسته و قند موجود در این خوراک ها عمدتاً به صورت گلوکز از روده باریک جذب می شود که باعث رها شدن هورمون انسولین از غده پانکراس (لوزالمعده) می گردد. گلوکز خون و سطح انسولین 3-2 بعد از مصرف خوراک های محتوی غلات به حداکثر خود می رسد و 5-4 ساعت پس از آن به حالت عادی بر می گردد. انسولین هورمونی است که ماهیچه ها و اندام های بدن اسب را به جذب گلوکز (قند خون) ترغیب می کند.

    بنابراین اگر در زمان شروع تمرین، انسولین در خون وجود داشته باشد، اسب نمی تواند منابع قندی ذخیره شده در ماهیچه ها را در حین فعالیت خود آزاد کند (زیرا انسولین موجود در خون به ماهیچه ها فرمان جذب گلوکز موجود در خون را می دهد). همچنین زمانی که انسولین در خون موجود باشد توانایی اسب در سوزاندن چربی به عنوان منبع انرژی کاهش می یابد. در نتیجه زمانی که از غلات یا خوراک های با نشاسته و قند بالا در زمان نزدیک به تمرینات استفاده می گردد منجر به تمام شدن انرژی ماهیچه ها شده و اسب به سرعت خسته می شود.

    این مسئله به خصوص در زمانی که اسب تحت تمرینات بسیار شدید قرار دارد دارای اهمیت زیادی است و به سرعت منجر به کاهش منابع انرژی می گردد. در فعالیت های استقامتی وعده های خوراکی پر حجم و به میزان زیاد هم نباید در فاصله 5-4 ساعت پیش از انجام تمرین داده شود. با این حال مصرف وعده های کوچک خوراکی در حین تمرین و فعالیت های استقامتی برای بالا بردن ذخیره گلیکوژنی و بالا بردن زمان تا ایجاد خستگی در اسب مشکلی ندارد.

    خلاصه

    اسب ها به طور طبیعی دائما در حال مصرف خوراک هستند. بنابراین بایستی همواره معده اسب را پر نگه داشت. تغذیه با مقدار کم علوفه قبل از انجام تمرینات ورزشی به ویژه اگر حداقل 2 ساعت از آخرین مصرف خوراک گذشته باشد، باعث تحریک تولید بزاق شده و همچنین با پر کردن معده از زخم معده جلوگیری می نماید. در مقابل مصرف غلات (جو و ذرت) و خوراک های با نشاسته و قند بالا در فاصله 5-4 ساعت پیش از تمرین منجر به بالا رفتن انسولین خون می شود. بالا رفتن انسولین از آزاد شدن ذخیره گلیکوژن و چربی موجود در ماهیچه ها در حین تمرین جلوگیری می کند. این مسئله باعث می شود اسب شما به سرعت خسته شود.