برچسب: زایمان گاو شیری

  • التهاب در طی دوره انتقال گاو شیری تا شیرواری:

    التهاب در طی دوره انتقال گاو شیری تا شیرواری:

    التهاب در طی دوره انتقال گاو شیری تا شیرواری

    دوره انتقال از سه هفته قبل از زایمان تا سه هفته بعد از آن می باشد و مهمترین مرحله پرورشی گاوهای شیری است و این دوره نقش کلیدی در میزان تلفات، حذف و عملکرد تولیدمثلی گاوهای شیری را دارد.

     

    برای گاوهای شیری چند هفته اول شیرواری دوره ای می باشد که دارای بالاترین ریسک بعد از پشت سر گذاشتن دوره نوزادی می باشد و هدف کلی این تحقیق بررسی بیولوژی، فیزیولوژی و آسیب شناسی گاوهای شیری در اوایل شیردهی می باشد. اگر چه تخمین زده می شود که بیش از 50% گاوها در طول این مدت حداقل از یک اختلال تحت بالینی رنج می برند.

     

    خوراک ها و مواد افزودنی، اختلالات هورمونی و سوخت و ساز (مانند تب شیر، کبد چرب، جفت ماندگی، جابجایی شیردان، متریت، اندومتریت، تضعیف دستگاه دفاعی بدن، کمبود کلسیم سرم خون و کاهش سطح گلوکز خون) فرآیندهای فیزیولوژیکی و بیولوژی از موارد مهم در طی این دوره می باشد.

     

    معمولا با بروز یک بیماری سوخت و سازی، چند بیماری دیگر بروز می کند که در نهایت موجب کاهش تولید شیر و کاهش عملکرد تولید مثلی و در نهایت حذف گاو می شود.

    التهاب تحت حاد بیماریست که در زمان چاقی بارزتر می باشد، این موضوعی مهمی است که مورد توجه فیزیولوژیست های گاو شیری می باشد.

     

    بسیاری از مطالعات نشان دادند که اکثر دامداری ها در چند روز پس از زایمان با مشکل التهاب دامها درگیر می باشند.

    گستردگی و احتمال تداوم التهاب در میان گاوها متفاوت است، تحقیقات متعددی میزان التهاب پس از زایمان را بر روی افزایش بیماری ها و کاهش تولید را بررسی کردند.

    علاوه بر این افزایش التهاب پس از زایمان با تکرار سیتوکینزیس همراه است که موجب کاهش بهره وری و سلامت می شود و ممکن است اثر آن تا پایان دوره شیرواری پا برجا باشد.

     

    لاکتوژن، مشکلات رحم، هیپوکلسمی، تغییرات غدد درون ریز و هورمونی و فعالیت های سوخت و ساز، ایجاد یک چالش منحصر به فرد برای گاوهای شیری در دوران انتقال را میکند.

    با وجود تمام این تحقیقات سوالات زیادی در مورد التهاب پس از زایمان باقی مانده است. به عنوان مثال چه ارگانی آغازگر و یا مسئول این بیماری می باشد.

     

    در کل شناخت کامل سیستم ایمنی بدن کمک شایانی به کاهش التهاب پس از زایمان می کند، همچنین استفاده از جیره متعادل و سالم و در مواقع لزوم استفاده از داروهای ضد التهابی می تواند کمک شایانی به سلامت و بهره وری گاوهای شیری در دوره انتقال و شیرواری نماید.

     

    By: B. J. Bradford,1 K. Yuan, J. K. Farney, L. K. Mamedova, and A. J. Carpenter
    Department of Animal Sciences and Industry, Kansas State University, Manhattan 66506k

  • ارتباط بالینی دمای فولیکول های پیش تخمک گذار در شرایط استرس گرمایی گاوهای شیری

    ارتباط بالینی دمای فولیکول های پیش تخمک گذار در شرایط استرس گرمایی گاوهای شیری

    ارتباط بالینی دمای فولیکول های پیش تخمک گذار در شرایط استرس گرمایی گاوهای شیری

    استرس گرمایی یکی از عوامل مهم تاثیر گذار و منفی بر روی عملکرد تولید مثلی گاوهای شیری می باشد که میتواند به طور مستقیم بر روی عملکرد رحم، تخمدان و جنین تاثیر گذار باشد.

    اگرچه باران و وزش باد می تواند تا حدی درجه حرارت محیط را برای دام کاهش دهد اما دمای بالای محیط می تواند به شدت باروری دام را کاهش دهد.

    عملکردهای تولید مثلی و تولید بالای گاوهای شیری به درجه حرارت محیط و شرایط استرس گرمایی حساس می باشد و تحت تاثیر قرار می گیرد، از طرف دیگر تولید شیر نیز تحت حرارت متابولیکی بدن قرار دارد.

    استرس گرمایی موجب افزایش درجه حرارت رحم و کاهش نرخ فحلی و آبستنی می شود و در شرایط استرس گرمایی متوسط عمر فولیکول بالغ و میزان باروری کاهش میابد.

    معمولا می توان در شرایط استرس گرمایی از روشهای هورمون درمانی برای زمان ثابت تلقیح مصنوعی و تحریک تخمدان استفاده کرد.

    به عنوان مثال، می توان از درمان بر پایه پنج روز استفاده از پروژسترون جهت بهره بردن از پروتکل های تخمک گذاری و باروری در طی فصول گرم سال استفاده کرد.

    مجموعه ای از شواهد وجود دارد که دمای فولیکول های پیش تخمک گذار ممکن است بیش از یک درجه سانتی گراد خنک تر از دمای تخمدان در گاو، انسان و خوک باشد.

    فیزیولوژی دمای فولیکول های پیش تخمک گذار ممکن است در بلوغ نهایی تخمک و فولیکول بالغ آن تخمک در تخمدان تاثیر گذار باشد.

    علاوه بر این تغییرات دمایی اویداکت شاید جزء کلیدی بلوغ نهایی گامت، لقاح و فرآیندهای توسعه جنین باشد.

    بنابراین تغییرات شیب دمایی همچنین بر روی بافت های تولید مثلی نیز تاثیر گذار است و شاید همین امر نیز بر روی موفقیت پروسه های تخمک گذاری و لقاح تاثیرگذار باشد.

    تجربه نشان داده است که درجه حرارت فولیکول پیش تخمک گذار در گاوهای شیری فقط در یک واحد آزمایشی و در دوران تلیسه گی اندازه گیری می شود.

    هدف از این مطالعه بررسی این موضوع می باشد که آیا فولیکول ها پیش تخمک گذار دارای درجه حرارت کمتری نسبت به بافت رحم و یا درجه حرارت رکتال در شرایط استرس گرمایی می باشند یا خیر.

    تغییرات دمایی در بافت های تولیدمثلی گاوهای شیری به نظر می رسد که بر روی موفقیت لقاح و تخمک گذاری تاثیر گذار می باشد.

    جهت انجام این تحقیق درجه حرارت داخل فولیکول قبل از تخمک گذاری، در سطح رحم و عمق 20 سانتی متری رکتوم 45 دقیقه بعد از طلوع خورشید (سپیده دم) اندازه گیری شده.

    تمامی گاوها جهت انجام این آزمایش از موقعیت یکسان و در شرایط یکسان جهت انجام تلقیح مصنوعی انتخاب شدند و پنج گاو تحت شرایط تابش مستقیم نور آفتاب و 11 گاو در شرایط سایه قرار داشتند.

    نتایج این تحقیق نشان دادند که هیچ یک از گاوهایی که در تابش مستقیم نور خورشید بودند بین 24 ساعت تخمک گذاری نکردند، در حالی که 10 گاو از 11 گاوی که در منطقه سایه بودند تخمک گذاری کرده و چهار گاو آبستن شدند.

    گاوهایی که تخمک گذاری کرده بودند درجه حرارت فولیکول 0/74 و 54 /1 درجه سانتی گراد بود که به طور معنی داری خنک تر از سطح رحم و درجه حرارت رکتال بودند، در حالی که درجه حرارت رحم 0/80 درجه سانتی گراد بود که به طور معنی داری از درجه حرارت رکتوم خنک تر بود.

    دمای محیط در محدوده سایه 6/4 درجه سانتی گراد بود که به طور قابل توجهی از دمای منطقه آفتابی پایین تر بود.

    تفاوت معنی داری بین درجه حرارت گاوهایی که تخمک گذاری کرده بودند و دامهایی که تخمک گذاری نداشتند دیده نشد و اندازه فولیکول در گاوهایی که تخمک گذاری کرده بودند و آنهایی که منجر به تخمک گذاری نشده بود مشاهده نشد.

    نتایج این تحقیق نشان دادند که فولیکول های پیش تخمک گذار دارای دمای پایین تری نسبت به رحم و رکتال می باشند.

     

    By: F López-Gatius, RHF Hunter., Reprod Dom Anim 2017