برچسب: خوراک اسب پرش

  • علوفه مورد نیاز در تغذیه اسب

    علوفه مورد نیاز در تغذیه اسب

    علوفه مورد نیاز در تغذیه اسب

    در کنار آب، علوفه مهمترین بخش تغذیه‌ای در جیره اسب‌ها می‌باشد. ولی علوفه مورد نیاز در تغذیه اسب چه میزان است؟

    میزان علوفه مورد نیاز برای هر اسب به میزان فعالیت، نژاد، سلامتی و کنسانتره مصرفی بستگی دارد. میزان فعالیت اسب را می‌توان به 4 دسته تقسیم کرد. این 4 دسته عبارتند از: نگهداری (بدون فعالیت)، فعالیت سبک، فعالیت متوسط و فعالیت سنگین.

    اطلاعاتی که در ادامه متن خواهد آمد در مورد این‌ است که مقدار روزانه علوفه مورد نیاز بر اساس فعالیت روزانه در اسب چقدر است. البته با این فرض که اسب مقدار کافی از کنسانتره با کیفیت (در صورتی که نیاز داشته باشد) مصرف کند.

    نگهداری

    علوفه روزانه مورد نیاز برای اسب‌هایی که در حالت بی‌فعالیتی هستند (نگهداری یا بدون فعالیت ورزشی) برابر 1/5- 1 درصد وزن بدن می‌باشد. یعنی یک اسب 450 کیلوگرمی 7- 4/5 کیلوگرم علوفه نیاز دارد.

    فعالیت سبک

    فعالیت سبک به معنی کار ورزشی 4-3 بار در هفته می‌باشد. این فعالیت می‌تواند کار زمینی، درساژ خیلی سبک یا گشت باشد. این اسب‌ها حداقل 1/5 درصد وزن بدن در روز نیاز به علوفه دارند. یعنی یک اسب 450 کیلوگرمی بالای 7/5 کیلوگرم در روز علوفه احتیاج دارد.

    فعالیت متوسط

    اسب‌هایی که 6-5 روز در هفته فعالیت آماده‌سازی انجام می‌دهند در این دسته قرار می‌گیرند. اسب‌های پرشی، درساژ سنگین و پونی‌هایی که در چوگان فعالیت دارند جزو این دسته‌اند. اسب‌هایی با این حجم از فعالیت نیاز به علوفه‌ای به میزان 2 درصد وزن بدن دارند. همچنین توصیه می‌شود این اسب‌ها از کنسانتره اسفاده کنند تا نیازهای انرژی خود را برای داشتن امتیاز بدنی مطلوب مرتفع کنند. به عنوان مثال برای یک اسب 450 کیلوگرمی، 9 کیلوگرم علوفه توصیه می‌شود.

    فعالیت سنگین و مادیان‌های شیرده

    اسب‌های کورسی، اسب‌های پرش با فعالیت سنگین و اسب‌های شرکت کننده در مسابقات سه روزه که تمرینات سنگینی را پشت سر می‌گذارند از این دسته‌اند. همچنین مادیان‌های شیرده نیز در این دسته قرار می‌گیرند. نیازهای تغذیه‌ای تولید شیر در این دوره بصورت تصاعدی نسبت به نیازهای نگهداری افزایش می‌یابد. این اسب‌ها 2/5 درصد وزن بدن خود به علوفه نیاز دارند. برای این اسب‌ها هم کنسانتره‌ا‌ی که نیازهای انرژی را بخوبی تأمین نماید توصیه می‌شود. برای اسب 450 کیلوگرمی، 11 کیلوگرم علوفه توصیه می‌شود.

    علوفه را می‌توان از طریق مرتع، علوفه خشک، افزودن تفاله چغندر و خوراک‌های کامل تأمین نمود. اگر از مرتع برای تأمین علوفه استفاده می‌شود با توجه به آبدار بودن علوفه باید توجه نمود که آیا علوفه به میزان کافی توسط اسب مصرف می‌شود یا خیر. بنابراین اسب‌هایی که از مرتع علوفه خود را بدست می‌آورند بایستی توسط علوفه اضافی هم تغذیه شوند.

  • ویتامین E در جیره اسب

    ویتامین E در جیره اسب

    ویتامین E در جیره اسب

    ویتامین E یکی از دو ویتامینی است که اسب قادر به ساخت آن نیست. بنابراین بایستی ویتامین E در جیره اسب فراهم گردد. با توجه به محلول بودن این ویتامین در چربی، برای جذب کافی ویتامین E در جیره باید مقادیر کمی از چربی در جیره وجود داشته باشد. اسب هایی که در مراتع چرا می کنند مقادیر کافی روغن را از علوفه سبز دریافت می کنند.

    نقش های متعدد ویتامین E در پاسخ ایمنی،  عملکرد اعصاب و ماهیچه ها و عمل آنتی اکسیدانی آن این ویتامین را به یکی از ویتامین های حیاتی در اسب های جوان و در حال رشد تبدیل کرده است. ویتامین E به همراه سلنیوم در عملکرد طبیعی ماهیچه ها و جلوگیری از بیماری های ماهیچه ای نقش دارد. همچنین ویتامین E و سلنیوم در در حفاظت آنتی اکسیدانی بافت های بدن بویژه غشای سلول ها، آنزیم ها و بخش های درون سلولی که بوسیله اکسیداسیون آسیب می بینند نقش دارند.

    کمبود ویتامین E

    کمبود ویتامین E منجر به ایجاد علائم بیماری و تغییرات پاتولوژیکی می گردد که از آن جمله می توان به دیستروفی ماهیچه ای (ماهیچه های ضعیف) و ضعف سیستم ایمنی منجر به بیماری (نظیر سرماخوردگی و عطسه) اشاره کرد. ویتامین E و سلنیوم هر دو به گلبول های سفید و ماکروفاژها کمک می کنند که در مقابل اثرات منفی سموم تولید شده از باکتری های در حال تخریب زنده بمانند.

    منابع ویتامین E

    ویتامین E در علوفه سبز تازه وجود دارد و اسب هایی که مقادیر مناسب از علوفه سبز مصرف می کنند دچار کمبود ویتامین E نمی شوند. با این حال ویتامین E به سرعت در حین برداشت علوفه به میزان 30 تا 85 درصد از بین می برد. همچنین مقادیر بیشتری از ویتامین E طی انبار کردن علوفه از بین می رود. مقدار ویتامین E در علوفه متفاوت است و بستگی به نوع علوفه و روش برداشت محصول دارد. با توجه به اینکه اغلب اسب ها به علوفه خشک دسترسی دارند، تولیدکنندگان خوراک ها و کنسانتره ها برای اسب ها این ویتامین را به محصول خود اضافه می کنند.

    روغن های گیاهی مقادیر نسبتاً بالایی از ویتامین E دارند ولی به طور عمومی به میزان کافی به اسب ها داده نمی شوند تا مقدار مورد نیاز ویتامین E را تامین کنند. افزایش مصرف خوراک های با چربی بالا می تواند بر میزان مصرف ویتامین E موثر باشد. زیرا این خوراک ها با توجه با بالا بودن چربی نیاز به ویتامین E بالاتر برای جلوگیری از اکسیداسیون دارند.

    ذخیره ویتامین E در بدن اسب

    ذخیره ویتامین E در اسب ها به خوبی صورت نمی گیرد. اگرچه در اسب های بالغ در زمستان که ممکن است میزان ویتامین E علوفه مرتع هم کاهش می یابد تا 4 ماه از ذخایر بدنی خود استفاده می کنند. کره هایی که مادرشان ذخیره ویتامین E ندارد میزان ذخیره ویتامین E کمی دارند و یا ممکن است هیچ ذخیره ای نداشته باشند. این مسئله باعث می شود که این کره ها نسبت به بیماری های عفونی آسیب پذیرتر باشند. هیچ نشانه ای از مسمومیت با ویتامین E در اسب تا کنون گزارش نشده است.

    استفاده از خوراک هایی که از لحاظ مواد ویتامینی بالانس شده باشند می تواند مقادیر مورد نیاز روزانه ویتامین E را تامین نماید. همچنین استفاده از  مکمل های ویتامین E در جیره اسب که بصورت تجاری در بازار وجود دارد نیز می تواند نیاز اسب به ویتامین E را مرتفع سازد.

     

  • دانه سویا در تغذیه اسب

    دانه سویا در تغذیه اسب

    دانه سویا در تغذیه اسب

    چندین سال است که دانه سویا و محصولات فرعی حاصل از آن جایگاه ویژه ای به عنوان منبع پروتئین در جیره خوراکی اسب ها دارند. علاوه بر افزودن پروتئین به خوراک، دانه های سویا مزایای دیگری دارند که آن ها را از دیگر منابع پروتئینی متمایز می کند. دانه سویا دارای مجموعه کاملی از اسیدهای آمینه است. در این میان لایزین  اسید آمینه مهم در تغذیه اسب می باشد که در آن وجود دارد. در ادامه به مزایای دانه سویا در تغذیه اسب می پردازیم.

    کنجاله سویا

    کنجاله سویا عمومی ترین شکل از سویا در خوراک اسب است. کنجاله سویا محصول فرعی استخراج روغن از دانه سویا می باشد. این محصول طی یکی از دو روش تولید روغن سویا که عبارتند از فشار و استخراج بوسیله حلال (این روش مرسوم تر است) حاصل می شود. کنجاله سویا همراه با پوسته دارای 44 درصد پروتئین و بدون پوسته حاوی 48 درصد پروتئین می باشد. هر دو نوع کنجاله های سویا با پوسته و بدون پوسته کمتر از 10 درصد روغن دارند.

    فول فت سویا

    دانه سویای فرآوری شده یا فول فت سویا به عنوان یک ماده غدائی مناسب از لحاظ انرژی و پروتئین جایگاه ویژه ای در تغذیه دام و طیور دارد. آزمایشات علمی و مزرعه ای بسیاری در خصوص تغذیه دانه سویا انجام شده است. دانه سویای خام به علت داشتن مواد ضد تغذیه ای برای تغذیه تک معده ای ها نظیر اسب مناسب نمی باشد. اما حرارت دادن دانه سویا سبب از بین رفتن مواد ضد تغذیه ای آن شده و دانه سویا (فول فت سویا) را به ماده خوراکی کاملی برای اسب هم از لحاظ انرژی و هم پروتئین تبدیل می کند.

    مزایای فول فت سویای رست شده

    بر اساس آزمایشات انجام شده نتایج نشان دادند که حرارت دادن دانه سویا موجب می شود که جذب لیزین از روده کوچک به حداکثر خود برسد. فول فت سویا در محتوی چربی دارای ۱ الی۳ درصد فسفولیپید است که موجب بهبود متابولیسم چربی ها و افزایش ارزش غذایی جیره می شود و همچنین محتوی 10/5-9/5 درصد اسید لینولئیک بوده که بیش از ۵۰ درصد کل روغن آن را شامل می‌شود. چنین میزان بالایی از اسید لینولئیک موجب برتری روغن سویا نسبت به تمامی چربی های حیوانی و بسیاری از روغن های گیاهی می‌شود .

    دانه سویای فرآوری شده با روش Roasting  به عنوان یک ماده خوراکی مناسب از لحاظ انرژی و پروتئین، چربی های غیر اشباع امگا ۶ و آنتی اکسیدانت های طبیعی جایگاه ویژه ای در تغذیه اسب دارد. دانه سویا غنی از چربی است (۱۸ الی ۲۰ درصد) که می تواند به عنوان منبع خوبی از انرژی در جیره مورد استفاده قرار گیرد.

    فول فت سویای رست شده
    فول فت سویای رست شده

    روغن موجود در سویای پرچرب علی رغم وجود مقادیر فراوانی از اسیدهای چرب غیراشباع، به طور نسبی در برابر اکسیداسیون مقاوم می‌باشد. در صورت انجام فرآوری مناسب و حصول اطمینان از تخریب آنزیم‌های لیپاز و لیپواکسیداز در محصول، به دلیل وجود آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی از قبیل انواع توکوفرول‌ها، ویتامین E و ایزوفلاونوئیدها، فول فت سوياي توليد شده دارای زمان نگهداری طولانی می‌باشد.

     

    نام محصول

    ماده خشک پروتئین خام پروتئین عبوری TDN NEL 3x چربی

    %

    % % gr/kg % Mcal/kg

    %

    سویا دانه کامل

    86-88 38 26 98/8 82 2/75

    19

    فول فت سویا رست

    95-97 38 60-65 209 84 2/72

    19

    کنجاله سویا 44%

    86-88 44 35 154 75 2/13

    1/5

    کنجاله سویا 48% 86-88 48 35 168 77 2/21

    1

    دانه خام سویا

    درصورتی که می خواهید از دانه کامل و خام سویا در تغذیه اسب استفاده کنید بایستی به نکات زیر توجه نمایید. اسب ها نبایستی با دانه خام سویا تغذیه شوند. زیرا دانه خام آنزیمی دارد که همانند محدودکننده تریپسین عمل می کند. تریپسین آنزیمی است که در هضم بسیاری از پروتئین ها دخالت دارد. در صورتی که دانه سویا رُست شود یا بصورت کنجاله مورد استفاده قرار گیرد این بازدارنده از بین می رود. همانگونه که در بالا ذکر شد فرآوری دانه سویا بر روی کیفیت پروتئین آن تاثیری ندارد.

    برخی از افرادی که با اسب ها در ارتباط هستند به پروتئین به چشم منبع انرژی نگاه می کنند. در حالی که راه های بسیار بهتر و ارزان تری برای تامین کالری در جیره وجود دارد. از این راه ها می توان به افزودن چربی و فیبر به جیره اشاره کرد.

  • تغذیه پس از انجام تمرینات ورزشی در اسب

    تغذیه پس از انجام تمرینات ورزشی در اسب

    تغذیه پس از انجام تمرینات ورزشی در اسب

    زمانی که اسب ها فعالیت ورزشی دارند منابع انرژی خود را می سوزانند، بافت ماهیچه ای آسیب می بیند و آب و الکترولیت ها را از طریق عرق از دست می دهند. پس از تمرین لازم است که انرژی از دست رفته، آب و الکترولیت ها مجددا باز گردد. همچنین بایستی منابع پروتئینی برای بازسازی ماهیچه ها تامین گردد. بنابراین تغذیه پس از انجام تمرینات ورزشی در اسب نقش اهمیت ویژه ای دارد.

    عدم موفقیت در بازیابی منجر به کاهش عملکرد، تضعیف بافت ماهیچه ای و کاهش زمان ریکاوری می گردد. نوع خوراک و زمان خوراک دهی و نحوه خوراک دهی نقش مهمی در میزان و زمان بازیابی منابعی دارد که اسب در حین تمرینات متوسط و سنگین از دست می دهد.

    بازگرداندن ذخایر انرژی

    زمانی که اسب تمرین ورزشی انجام می دهد، ماهیچه ها از گلیکوژن (گلوکز به شکل گلیکوژن در ماهیچه ها ذخیره می گردد)، اسیدهای چرب و برخی اسیدهای آمینه به عنوان سوخت استفاده می کنند. در حین کورس که فعالیت شدیدی محسوب می شود، ماهیچه ها تحت شرایط بی هوازی (بدون اکسیژن) قرار می گیرند. در این حالت از گلیکوژن به عنوان اولین منبع انرژی استفاده می شود.

    در زمان تمرینات سبک تا متوسط ماهیچه ها در مرحله اول از اسیدهای چرب تحت شرایط هوازی (در حضور اکسیژن) انرژی خود را بدست می آورند. در این حالت منابع گلیکوژنی ماهیچه ها برای تمرینات شدید و با فشار بالا حفظ می شود.

    در صورتی که ذخیره گلیکوژن ماهیچه ها کاهش یابد اسب به سرعت خسته می شود. بنابراین بازگرداندن ذخیره گیلوژنی ماهیچه ها پس از انجام تمرین ضروری است. در غیر این صورت با شروع تمرینات بعدی میزان ذخیره گلیکوژنی ماهیچه ها کمتر بوده و در مدت کمتری علائم خستگی در اسب ظاهر می شود.

    سریع ترین راه برای بازگرداندن ذخیره گلیکوژنی در اسب های ورزشی مصرف خوراک های با پایه غلات پس از انجام تمرین است. غلات محتوی نشاسته هستند که بصورت گلوکز هضم و جذب می شود. گلوکز حاصل از نشاسته موجود در غلات بطور مستقیم برای تجدید ذخایر گلیکوژنی ماهیچه ها استفاده می شود. غلات مورد استفاده برای این منظور بایستی فرآوری شده (پخته) باشند تا بالاترین قابلیت هضم را در روده اسب داشته باشد (به این صورت اغلب مقادیر نشاسته می تواند به گلوکز تبدیل شود).

    چه زمانی غلات داده شود؟

    وعده خوراکی غلاته بایستی در مدت 1 ساعت پس از انجام تمرین به اسب داده شود. زمانی که تنفس به حالت طبیعی بازگشته باشد و اسب آرامش خود را پس از تمرین بازیافته باشد بهترین زمان مصرف خوراک است. زمانی که اسب تمرینات روزانه خود را به پایان رسانده باشد می تواند خوراک صبح یا عصر را به طور طبیعی مصرف نماید. اگر اسب در مسابقه می باشد (بطور مثال در زمان بازدید دامپزشکی در میانه مسابقه استقامت) بایستی وعده خوراک را به 200 گرم به ازای هر 100 کیلوگرم وزن بدن محدود نمود. با این کار از افزایش انسولین خون به مقدار زیاد جلوگیری می شود ( در این مورد مقاله تغذیه پیش از انجام تمرینات در اسب خوانده شود).

    جیره خوراکی طبیعی اسب از قبیل علوفه بایستی بلافاصله پس از تمرین به اسب داده شود. در صورتی که اسب شما نبایستی از غلات استفاده کند و یا در جیره خوراکی اسبتان غلات وجود ندارد نباید از غلات به عنوان منبع بازیابی گلیکوژن ماهیچه ها پس از انجام تمرینات ورزشی استفاده کنید. به جای غلات می توانید از خوراک طبیعی روزانه که اسبتان مصرف می کند و یا خوراک های بدون غلات  بدهید. این مسئله ممکن است مدت زمان ریکاوری را در این اسب ها افزایش دهد. همچنین این اسب ها تحمل فعالیت های شدید در حین ورزش های چوگان، کورس و استقامت را ندارند.

    نکاتی در خصوص اسب های سنگین وزن (چاق) و اسب های با فعالیت سبک

    اگر اسب شما چاق است و یا فعالیت ورزشی سبک دارد بازیابی گلیکوژن ماهیچه ای پس از انجام تمرینات را لازم ندارد. در مورد اسب های چاق تمرکز بر روی سوزاندن کالری بیشتر و کاهش وزن می باشد. پس از انجام تمرینات بدن اسب ها به تدریج گلیکوژن ماهیچه ای را که حین تمرین از دست داده است با سایر منابع انرژی نظیر پروپیونات (اسید چرب فرار که از بخش خلفی دستگاه گوارش حین تخمیر جذب می شود) که به گلوکز تبدیل می شود جایگزین می کند. استفاده از غلات به عنوان منبع تغذیه پس از انجام تمرینات ورزشی در اسب های ورزشی چاق مانع از کاهش وزن شده و حتی می تواند اسب را چاق کند.

    همچنین اسب هایی که فعالیت ورزشی سبک دارند و اسب هایی که برخی روزهای هفته فعالیت ورزشی دارند نیاز به مصرف وعده خوراکی غلاته پس از انجام تمرین ندارند. این اسب ها مقدار زیادی گلیکوژن مصرف نمی کنند و مدت زمان زیادی تا انجام تمرینات بعدی برای ریکاوری فرصت دارند.

    مراقبت از ماهیچه ها

    در حین انجام تمرینات، ماهیچه های اسب دچار بریدگی و پارگی هایی می شود که بایستی ترمیم گردد. در عین حال ماهیچه ها نیاز به رشد دارند. همچنین استحکام و خاصیت ارتجاعی ماهیچه ها باید با توجه به فعالیت آن ها حفظ گردد. تامین کردن نیاز اسب به پروتئین و اسید آمینه لایزین با توجه به جداول NRC در این خصوص ضروری است. با این کار نیاز ماهیچه های اسب به مقادیر مورد نیاز از اسید آمینه به منظور رشد مرتفع می گردد. همچنین تامین پروتئین با مصرف کنسانتره بلافاصله پس از تمرین ( 15 دقیقه پس از پایان تمرین) به اسب های با ماهیچه های ضعیف و کوچک کمک می کند تا توده ماهیچه ای خود را سریعتر گسترش دهند و ماهیچه ها را قوی تر کنند.

    مصرف آب

    بحث های فراوانی پیرامون زمان مصرف آب پس از انجام تمرینات وجود دارد. بر اساس باور عمومی فرض بر اینست که مصرف آب به اسبی که هنوز پس از تمرین گرم است منجر به کولیک می گردد. در این مورد بهتر است هر مربی یا سوارکار برای اسب خود یکبار مصرف آب بلافاصله پس از ورزش را امتحان کند و در صورتی که اسب هیچ نشانه ای از اختلال و بیماری را نشان ندهد این کار همیشه انجام شود. زیرا اثرات مثبت مصرف آب پس از تمرین بسیار بیشتر از عدم مصرف آب تا سرد شدن بدن اسب می باشد. نوشیدن آب همچنین به کاهش دمای داخل بدن اسب پس از تمرین کمک می کند.

    به نکات زیر در مصرف آب توجه نمایید:

    1- دمای آب باید به گونه ای باشد که اگر بتوانید دست خود را درون آب نگه دارید (خیلی سرد نباشد).

    2- اگر اسب در خوردن آب حریص است و ولع دارد، هر چند ثانیه سر اب را از آبخوری دور کنید.

    در صورتی که اسب شما پس از مصرف مقادیر زیاد آب از معده خود باد خارج می کند بهتر است که آب را کم کم در اختیارش قرار دهید. ولی در صورتیکه اسب شما آب را بدون نشان دادن علائم و ناهنجاری مصرف می کند می توانید بلافاصله پس از تمرین آب را بصورت آزاد در اختیارش بگذارید.

    تحقیقات نشان داده است که در افزودن مقدار کمی نمک (افزودن 9 گرم نمک طعام به 1 لیتر آب) به اولین آب مصرفی پس از تمرین و بعد از آن دسترسی آزاد اسب به آب تمیز در بازجذب سریعتر آب از دست رفته بدن کمک شایانی می کند.

    جایگزینی الکترولیت ها

    زمانی که اسب ها عرق می کنند مقادیر زیادی از الکترولیت های معدنی نظیر سدیم، پتاسیم و کلر را از دست می دهند. اسب ها همچنین مقادیر کمتری از منیزیم و کلسیم را نیز از دست می دهند. این مواد معدنی که از طریق عرق دفع می شوند بایستی جایگزین گردند تا بازجذب آب، فرایند طبیعی دفع عرق و عملکرد مناسب ماهیچه ها در تمرینات بعدی به درستی اتفاق بیافتد.

    برای این منظور بایستی نیازهای اسب خود را با خوراک هایی که منابع سدیم، پتاسیم و کلر کافی داشته باشد تامین کنید. همچنین اطمینان حاصل کنید که اسب شما دسترسی آزاد به نمک لیسیدنی داشته باشد تا مقادیر مورد نیاز از الکترولیت روزانه را تامین نماید. در شرایط تمرینات ورزشی سنگین (برای مثال مسابقات استقامت) یا زمانی که اسب ها در شرایط هوایی گرم و مرطوب فعالیت دارند نیاز به مکمل هایی دارید که الکترولیت از دست رفته را برای اسب جایگزین کند.

    زمانی که از مکمل های الکترولیتی برای تامین الکترولیت های از دست رفته استفاده می کنید به خوبی برچسب های روی آن را مطالعه کنید. در مورد محصولاتی که کمتر از 800 گرم در کیلوگرم  الکترولیت (سدیم، پتاسیم، کلر، کلسیم و منیزیم) در آن ها وجود دارد بسیار محتاطانه برخورد کنید. برخی شرکت ها بیش از 50 درصد از محتویات محصول خود را به فیلرها (معمولا دکستروز و گلوکز) اختصاص می دهند که برای جایگزین کردن الکترولیت از دست رفته در اسب منفعتی ندارند. مقادیر کم گلوکز برای جذب موثر سدیم ضروری است ولی نبایستی بیشتر از 10 درصد مکمل الکترولیتی را به خود اختصاص دهد.

    خلاصه

    شکست در جایگزینی و بازیابی مواردی که اسب ورزشی در حین تمرینات متوسط تا سنگین از دست می دهد، منجر به این می شود که اسب به مرور توان خود را برای انجام تمرینات بعدی از دست بدهد. استفاده از خوراک هایی که بر پایه غلات فراوری شده (پخته) با قابلیت هضم بالا در ساعت اولیه پس از انجام تمرین، ذخیره گلیکوژنی ماهیچه را باز می گرداند. مصرف مکمل پروتئینی با کیفیت بالا، 15 دقیقه پس از انجام تمرین، علاوه بر تغذیه ماهیچه ها با آن ها اجازه رشد، ترمیم و ایجاد استحکام کافی را می دهد.

    در اختیار قرار دادن آب و همچنین آب نمک پس از تمرین به اسب اجازه می دهد که آب از دست رفته را دوباره به دست آورد. در نهایت تامین نیازهای روزانه الکترولیت های معدنی سدیم، کلر و پتاسیم در خوراک مصرفی که با توجه به جداول NRC بالانس شده باشند به اسب شما این فرصت را می دهد که با مصرف خوراک در وعده های غذایی روزانه الکترولیت از دست رفته را جبران نماید.